Пофалба на надежта од Урсула ле Гвин

Во книгата „Градот на илузии“ (City of Illusions, 1967), Урсула К. ле Гвин (Ursula K. Le Guin) го пишува следното:

Надежта е и покршлива и пожилава од довербата, си помисли, вртејќи се по собата, а безгласна, нејасна молња повторно блесна над неговата глава. Кога сè оди добро, човекот верува во животот. Кога тргнува на лошо, се надева. Но во суштина тие две работи се исти: тие се неопходната врска на човечкиот дух со другите духови, со светот и со времето. Човекот без верба живее, но не со живот на човечко суштество. Човек без надеж, умира. Без поврзаност меѓу луѓето, рацете не се допираат, чувствата изумираат, а интелигенцијата станува јалова и опседната. И како единствена врска меѓу луѓето останува односот на господар кон роб, односот на убиец кон жртва.

Цитатот е преведен е од српското издание (Ursula Legvin. 1987. Grad opsena. Narodna knjiga, Partizanska knjiga: Beograd. Prevod Sonja Janoski).

За споредба: Пандорината кутија.