Од неделникот Глобус ме поканија да дадам изјава во врска со мојот текст за рекламните песни на ГВО (Macedonia: Ridiculous Advertising Songs) за наредниот број што излегува во вторник. Еве што им пишав синоќа:
Кратките видео клипови се многу податливи за „вирално“ ширење преку интернет, преку препраќање на линк од човек на човек. Економско-пропагандните пораки по дефиниција се вклопуваат во рамките на непишаните правила за вакви содржини, првенствено затоа што се работи за кратки снимки.
Поради повторливоста и здодевноста, најголем дел од гледачите отрпнуваат на ЕПП во други медиуми, развиваат толеранција (tolerance) слична на онаа на хероин. Но на интернет, каде што гледачите во секој момент може да изберат што да (не) гледаат, клиповите кои нудат сеир добиваат нов живот.
Можеби потсвесна причина зошто луѓето се спремни толку да им се ситат на рекламите „со фабричка грешка“, како дел од мотивацијата да ги споделуваат преку интернет, е фундаментално разочарување поради неостварливите ветувања од рекламите во целина. Козметички препарат ветува – младост, газиран пијалок – луда журка или екстаза, алкохолен пијалок – дружење или секс… нешта кои во реалноста доаѓаат многу ретко „во пакет“ со производот. А кога мора да слушате неостварливи ветувања, ве фаќа с’клет, дури и кога сакате да верувате во нив. Дури и ако не си признавате, чувствувате дека некој ви го троши времето, ви ја цица енергијата, за свој профит – што наталожува фрустрација.
Дополнителен фактор е што на македонскиот пазар имаме реклами направени од приучени луѓе со површни познавања на социјалната психологија, економијата и уметноста. Таквите автори и нарачатели покажуваат неспособност да ја погледнат својата идеја со туѓи очи. Фактор за неуспех е и „групното размислување“ (анг. groupthink) при носењето одлуки – рефлексното согласување со вкусот на водечката личност, или забраната да се искаже критички став.
Вложувањето во квалитетот на еден производ (а и рекламите се производ) е индикатор на перцепцијата на авторот за неговата публика. Исмејуваните реклами се само врв на ледениот брег на индустријата за забава/информирање која почива на потценување на интелигенцијата на гледачите, на спуштањето на стандардите со цел да се „покријат“ ама баш сите со неков НЗС. ’Ај да го асоцираме производов со нешто омилено: Музика, песна! Друго? Познати личности! Мешај! Додај и згодни жени!‘ Се добива концептуална клин-чорба некарактеристична за пазарно стопанство.
На интернет, преку исмејување на оние кои се обидуваат да ги замајат, обичните луѓе го возвраќаат ударот. Текстот на веб-сајтот Глобал војсис онлајн за смешните рекламни песни и спотови како македонски маркетиншки феномен освен на англиски до сега е преведен и на шпански, француски и бангла(дешки), што укажува дека темата и примерите може да се интересни и за поблиски, но и географски далечни публики.
No comments:
Post a Comment