Блекаут

30 December 2011

Цензура: Весник само со позитивни вести

Како честитка за Нова година, Никола Бојков од блогот Интернет маркетинг.мк споделил еден…
„…позитивен концепт со кој хрватскиот дневен весник 24sata веќе втора година им се обраќа на читатeлите во очи пред Нова Година.
Така, 24sata во денешното издание ќе содржи само весели вести без трагедии, корумпирани политичари, злосторства, црни хроники итн, со цел позитивно да влијаат на своите читатели, допринесувајќи кон повесела новогодишна атмосфера.“
Такви медиуми, базирани на „позитивност“, веќе постојат. Се викаат провладини медиуми и во нив не се споменуваат одговорните за трагедии, корумпирани политичари, виновниците за злосторства и нивните наредбодавци, соучесници итн, „со цел позитивно да влијаат на своите читатели“ во директна полза на претходно споменатите.

Не случајно „позитивната вест“ од насмеаната насловна на 24 сата е промоција на приватниот живот на корумпираниот политичар/бизнисмен Керум  (градоначалник и сопственик на супермаркети - секоја сличност е ненамерна). Ко што кажа еден пријател „Кога гледам МРТВ се прашувам дали живеам во Македонија или Калифорнија“. Како што некои верни гледачи на СИТЕЛ мислат дека во Кратово нема социјални случаи.

Општествената улога на медиумите е да помагаат во откривањето на вистината, не во козметичкото создавање виртуелни реалности. Ако еден весник сака уредувачката политика да му биде забавни содржини за деца, треба да се прекрсти во „Другарче“, „Росица“ или „Микијев забавник“. Зборуваме за сериозни медиуми или за претпријатија кои ги водат морони?! Или само опортунистички подлизурковци кои сметаат и дека читателите се морони и овци.

Photo: Ben Hopper via I see three


Интересно како некои медиуми постојано наоѓаат изговори да не си ја вршат општествената функција. Те не било убаво да се пишува за малверзациите и заташканиот обид за тероризам од навивачите во авионот во текот на Европското кошаркашко првенство, да не се расипувала општонародната веселба. Потоа, никому ништо. Повторно во интерес на доброто расположение, сеа за празнициве не било убаво да се кажуваат „лоши работи“ за тие што ги прават да не ги пецне совеста (кога веќе законот ништо не им може – ама шшш, и за тоа не треба да се пишува). Што е важно што народот едвај врзува крај со крај, важно на гладните да им се сервираат „добри вести“ за најбогатиот слој население.

Одбивам да ми го перат мозокот, макар и ненамерно како блогеров. А вие?

26 December 2011

Македонија: Новогодишна елка од пластични шишиња

Инспирани од примерот (анг.) на литванскиот град Каунас, на 25 декември во Градскиот парк во Скопје група македонски твитерџии направи Новогодишна елка од пластични шишиња, со цел да ја „подигне свеста и личната одговорност кон средината во која живееме“.

Дрим-тимот пред #елкамк -  on Twitpic
Елката и тимот. Кликнете на сликата за поголема/нескратена верзија.
Фото : Димитар Атанасов.
Организаторите на акцијата ги користеа нивните блогови (Тамара Атанасовска, Душица дебармаалка, Дарјан Раденковиќ, Јована Тозија) како почетна точка за брзата кампања преку социјални медиуми #елкамк.

Дрвото остана да стои и во текот на ноќта, а ако сиромасите кои собираат пластика за рециклирање од улиците и конејнерите за ѓубре не го пожнеат, авторите планираат соодветно да го отстранат по Нова година.

Ѕирнете ја големата фотогалерија од двата дена на акцијата.

22 December 2011

Каде се Бо Мекејлеб, Мухамед Али Јашари и Мартин Нешковски во изборите на личности на годината?

Македонските медиуми ја отпочнаа сезоната на доделување титули за личност на годината. И лево и десно се пропуштаат луѓето кои на овој или оној начин суштински ја одбележаа 2011 година. Е оти така?
За ова претходно пишав на Пинг.мк.

Лестер Бо Мекејлеб. Како може да се пропушти најдобриот играч на кошаркарската репрезентација кој беше избран и за еден од петте најдобри на целото европско првенство? Можеби затоа што не е припадник на „Гоцевата раса“?!

Мухамед Али Јашари и Мартин Нешковски. Другите двајца, млади момчиња, секој на свој начин беа невини жртви на нашето општество, чија смрт укажа на најлошото и најдоброто меѓу нас, а многумина поттикна да се замислат и можеби да си го променат животот на подобро. Нивните случаи беа претворени во табу теми и изигнорирани од послушниците за моќниците да ја избегнат одговорноста, особено командната.

На Фејсбук исто така ја искоментирав веста дека претседателот Иванов доделил одликувања за храброст.

При тоа, не ги оспорувам заслугите на одликуваните луѓе, но мислам дека ќе беше доблесно постхумно да се признае храброста на Мухамед Али Јашари, ученикот кој беше убиен додека го бранел другар му од насилници пролетоска во ГУЦ во Скопје.

Исто така, мислам дека сведоците на убиството на Мартин Нешковски кои не дозволија случајот да се заташка и го покренаа револуционерното движење против полициска бруталност преку социјалните мрежи исто така заслужуваат признание.

10 December 2011

Сирија: Ослободете ја Разан Газави

Овој пост е превод на текстот од Амира ал Хусаини објавен на Глобал војсис на англиски јазик под лиценцат Криејтив комонс-наведи-извор, како дел од специјалното покривање на протестите во Сирија во 2011 г. Преводов наскоро ќе се појави и на Глобал војсис на македонски.

Сириските власти ја имаат уапсено блогерката Разан Газави на сириско-јорданската граница на 4 декември 2011. Газави патувала во Аман да учествува на работилница за слободата на печатот во арапскиот свет кога била уапсена. Апсењето предизвика критики и бес од блогери и активисти од целиот свет, кои побараа нејзино итно ослободување.

Газави е сириска блогерка и твитерџика родена во САД, која има пишувано и за Глобал војсис онлајн и за Глобал војсис адвокаси. Таа е меѓу ретките блогери од Сирија што пишува под нејзиното вистинско име, залагајќи се за правата на блогерите и активистите уапсени од сирискиот режим, како и за правата на припадниците на сексуалните и други малцинства.

Постер „Ослободете ја Разан“ објавен од нејзините поддржувачи веднаш по проширувањето на веста за нејзиното апсењеПостер „Ослободете ја Разан“ објавен од нејзините поддржувачи веднаш по проширувањето на веста за нејзиното апсење


Нејзиниот последен пост, од 1 декември 2011 година, го прославува ослободувањето на сирискиот блогер Хусеин Грер, кој 37 дена бил држен во задочеништво од сириските власти. Таа изблогирала:
Ноќва Хусеин си оди дома, каде што ќе ја гушне силно жена си, а сè ќе биде готово наскоро.
Активните корисници на Интернет кои подигнаа узбуна по нејзиното апсење на платформите за социјални медиуми, го забележаа овој ироничен момент.
Разан Сафур од Сирија твитна:
@RazanSpeaks: Разан Газави ја подигаше јавната свест за притворениците, пишуваше за нив и ги поддржуваше. А сега стана една од нив. #FreeRazan #Syria [хаштагови: Ослободете ја Разан и Сирија]
и додаде:
@RazanSpeaks: Со мислите и срцето сме со тебе @RedRazan. Ти си една од најхрабрите луѓе што сум ги запознал на Твитер. #FreeRazan #Syria
Друг сириски блогер, Саса, забележа:
@syrianews: Скоро секој твит на мојот тајмлајн сега го содржи хаштагот #FreeRazan. Дали нè слушате, сириска полицијо? #FREERAZAN
Колегата од Глобал војсис, Сириецот Анаш Ктиеш се потсети:
@anasqtiesh: Разан ме претстави на прекрасниот тим од @globalvoices и заради неа се придружив како преведувач и автор. #FreeRazan
Сириецот Шакиб ал Џабри гневно се обрати на Арапската Лига:
@LeShaque: Еј Арапска Лиго. Како ви оди со погрешната стратегија? Сè уште верувате дека Башар ќе се реформира? #Syria #FreeRazan
За тоа време, Чанад Бахраини изрази жалење:
@chanadbh: .@RedRazan, @alaa и @abdulemam сите беа на првата Средба на арапски блогери во Либан во 2008. Денес се во затвор или во илегала #FreeRazan
Искусниот египетски блогер Алаа Абдел Фатах е во притвор во Египет под лажно обвинение, а блогерот од Бахреин Али Абдулемам се крие во Бахреин, каде што властите го бараат под обвиненија за неговиот блогерски активизам. Обајцате се меѓу првите блогери во нивните земји.

Во меѓувреме, доверливи пријатели се грижат за сметките на Разан на Твитер и Џимејл, како и за нејзиниот блог. Нејзиниот профил на Фејсбук е исто така деактивиран од пријатели.
Неодамнешнит твит од нејзиниот профил на Твитер вели:
@RedRazan: Разан веќе не го раководи својот профил на Твитер, туку ние, нејзините пријатели и поддржувачи! #FreeRazan
За повеќе реакции за апсењето на Газави, ве молиме проверете го хаштагот #FreeRazan на Твитер. Објавена е и страница на Фејсбук (на арапски) со повик за нејзино пуштање.

01 December 2011

Македонската блогосфера во германски медиум: Цајт Онлајн

This post is also available in | Овој пост е достапен и на
- македонски преку Блогерај: Македонската блогосфера во германски медиум: Цајт Онлајн
- English: Macedonian blogosphere in German media: Zeit Online




Влијателниот германски магазин Цајт (Zeit) објави напис за македонската блогосфера и општата ситуација со медиумите. Јас бев цитиран како извор за развојот на блогосферата.
Написот содржи линк кон пост на англиската верзија на Глобал војсис за говорот на омраза меѓу Македонија и Бугарија. Кога го видов, го посетив написот и го ажурирав линкот до твитер профилот на еден од изворите. Истото беше корегирано и во преводот на шпански од Адриана Гутиерез. За тоа разговаравме на Твитер, што го забележа Внукот, кој потоа објави критика на некои аспекти на цитираниот текст, на македонски и англиски јазик.

Така, германскиот напис предизвика повеќе муабет од она што може да се претпостави само преку читање на коментарите под него.

30 October 2011

„Вест“ со платно е-издание: предизвици за е-маркетинг

Нафрлање на неколку првични перцепции… Од вчера, весникот „Вест“ ја ускрати можноста сите негови написи да се читаат во електронското издание бесплатно, а наспроти тоа воведе плаќање за пристап до е-издание кое изгледа исто како печатеното, достапно преку друг сајт наречен е-Прес.
Со регистрација и избирање на некој моделите на претплата, можете да го читате “Вест” во автентична форма, односно со идентичен изглед како и печатениот весник.
Основната претпоставка е значи дека луѓето толку многу го сакаат изгледот на печатениот весник, што би платиле екстра за да го имаат на увид.

Преку истиот систем достапни се и такви изданија и на другите два дневни весници на МПМ, „Дневник“ и „Утрински весник“, но за разлика од „Вест“ кај нив нема најава дека ќе има ускратување на содржините кои досега се објавуваа во ХТМЛ-формат на нивните сајтови. Можеби се работи и за еден вид експеримент да се види дали тактиката која е применета сега на порталот на „Вест“ е поефективна – за некои написи има тизер и повик да се прочита целата содржина во платното издание.
Изданието во форма на флипинг бук е оптимизирано за прегледување на компјутер или преносен уред.
Со оваа премиум услуга можете да пристапите до вашиот омилен весник веднаш штом ќе излезе од печат, каде и да сте во светот!
Флипинг бук (анг. „книга која се прелистува“), односно флеш-интерфејс за прикажување ПДФ-фајлови, се нема покажано кујзнае како на веб. Го сакаат дизајнерите навикнати да работат за принт, но не го користат најголем дел од познатите весници кои имаат рентабилни производи што ги продаваат на нет. На пример, „Вајерд“, еден од водечките светски магазини – има печатено издание, има „обичен“ веб на кој се достапни сите написи и има издание/апликација за ајпад кое се наплаќа. Иако во печатеното издание де факто тие беа пионери во примена на иновативен визуелен дизајн, немаат воведено флип-бук издание – кое бара многу поголеми ресурси за прикажување од обичен, класичен ХТМЛ. Слично и со „Њујорк тајмс“ – немам видено флипбук таму, туку се наплатува за пристап до одредени содржини во ХТМЛ-формат и/или апликации за таблети (не апчиња) и „умни“ мобилни телефони.

До сега не ги имам пробано опциите за претплата, па не знам дали под флипинг бук МПМ подразбираат и посебни апликации/формати за преносни уреди. На тоа гледам со резерва и бидејќи во моментов не ми се достапни податоци за користење на такви уреди во Македонија.
Сепак, и да има специјално прилагодување за мобилни уреди, ми се чини дека и со тоа целната група останува прилично ограничена. Ваквиот пристап може да биде интересен за членовите на дијаспората што се корисници на таблет-компјутери (ајпади, на пр.) и веќе биле навикнати на печатеното издание, па сега им недостасува.

Прашање е и колку дијаспората ја интересираат вакви содржини од Македонија. Од тој аспект, веројатно не е случајно што еден од ударните недостапни написи во денешното издание е оној за забраната за влез на пејачката Гавазова во Австралија.

vest_gavazova_paywall

(Дополнителен предизвик во натерувањето да почнат да плаќаат е фактот дека ако дијаспората ја интересирале содржини од Македонија, тие низ годиниве се навикнати да имаат бесплатен пристап до нив во „обичен“ веб-формат.)

Форматот на „Вест“ кој е со слична големина како ајпад може и да нуди смисла да се чита на тој начин, но за успешно и кеифско читање на „Дневник“ и „Утрински“, кои се со далеку поголеми димензии, веројатно би требало да не се потпираат само на експорт во ПДФ, туку да се прави посебно издание за овој формат (и за на екран од лаптоп или десктоп ПЦ).

’Екстра‘ содржината што се добива со ваквите електронски изданија наспроти досегашното е увид во огласите од печатеното издание. Тоа им значи на огласувачите и издавачите, но не сум сигурен дека е пресуден фактор за купување претплата кај обичниот читател. Историски гледано, единствено „Утрински“ има правено обиди да пренесе дел од огласите од печатеното во изданието на веб и тие функционираа океј… информативно, но не и нападно – можеби затоа што пренесените огласи беа некролози.

Во промотивните пораки на „Вест“ се насетува потпирање на лојалноста на читателите. Читателите се перципираат како потрошувачи кои не можат без својата дневна доза на весникот, па ако не ја добијат е-изданието им се нуди како надокнада за снемувањето на печатеното.
Иде­ја­та, впро­чем, е да го нап­ра­ви вес­ни­кот што по­дос­та­пен: ако не го нај­деш “Вест” во тра­фи­ка, ку­пи го на Ин­тер­нет!
И на крај, ценовникот. Цената на трафика за сите овие весници е по 15 денари. Цените за пристап до електронските изданија се исто така исти, и изнесуваат:
Ценовник:
Едно издание: 10 денари
Неделна претплата: 60 денари
Месечна претплата: 250 денари
Три месечна претплата: 700 денари
Шест месечна претплата: 1100 денари
Годишна претплата: 2100 денари
Разликата во цена меѓу печатеното (15 денари) и е-изданието (10 денари) не е голема. Ако се земе предвид дека на македонскиот пазар токму цената е пресудниот фактор за успех на било кој производ за масовна потрошувачка, би очекувал поголемо намалување. Особено ако се земе предвид дека трошоците за печатење и дистрибуција имаат лавовски удел во цената на весникот на трафика. Откако ваквото електронско издание ќе се подготви (што го прават бездруго, на англиски sunk cost) тогаш секој дополнително купен примерок е чист ќар (видете на англиски термин economies of scale).

Од друга страна, читателот на весник на хартија не го купува само поради огласите, туку најпрво затоа што му одговара хартијата како медиум, го купува доживувањето на прелистување на различни места и положби… итн. Но, можеби од „Вест“ или МПМ процениле дека ќе имаат многу читатели и со ваква цена. Ако таа проценка е точна, тогаш и нивниот профит ќе биде поголем.

На сајтот на „Вест“ линкот од менито насловен „Претплата“ води кон празна страница, на „Дневник“ нема никаква информација за претплатување, а само на сајтот на „Утрински“ има понуда за претплата во следнава форма:
месечна: 390 денари,
тримесечна 1.170,
шестмесечна 2.340,
годишна 4.680 денари.
За претплата во странство информации на тел:
            +389(0)2 3089-306      
Очевидно, добивање нови преплатници за печатеното издание преку веб-изданијата не е приоритет за одделите за маркетинг при весниците на МПМ. „Утрински“, кој има најмногу направено на темава, не нуди електронски контакт за заинтересираните за претплата во странство, ниту основни информации, туку бара заинтересираните да платат меѓународен разговор за да дознаат. Ако цените и за другите весници се исти (би требало да бидат, оти и се исти и по примерок) може да заклучиме дека претплатата на е-изданието е поефтина.

Дали повлекувањето на овој потег сега е поврзано со најавите за скора продажба на МПМ, како елемент на проширување на портфолиото што би требало да ја зголеми вредноста на целата куќа при финалната проценка е нешто во кое немам увид. Како потег од страна на „Вест“, редакција која за многу работи имала храброст прва да воведе разни иновации е интересно од многу аспекти.

Со оглед на тоа што голем дел од содржините од странство на сите весници на МПМ се слични (агенциски вести од големи агенции веројатно набавени „на више“ преку повисоки нивоа на тековниот сопственик, германскиот ВАЦ), важно е кои ќе бидат фактори на диференцијација.

Оти, голем дел од потенцијалните муштерии постапуваат според правилото „зошто да плаќам за пристап до нешто што го има бесплатно на други сајтови?“. Така, платеното (платното, платежното?) е-издание се соочува со незамислива конкуренција за луѓе кои се навикнати да размислуваат само во рамки на македонскиот пазар за печатени весници, оти оние содржини кои тие ги поставуваат зад „платежен ѕид“ (paywall) се оддалечени само клик подалеку на други сајтови.

Предност на „Вест“ е што во минатото имал храброст да се спротивстави на диктати да не се објавуваат некои информации од јавен интерес прогласени за табу-теми (како за инцидентот со навивачите кои ќе го урнеле авионот за Литванија и последователните обиди да бидат замолчени). За тој весник пишуваат некои од најпопуларните и меѓу мислечкиот дел од народот најцитирани колумнисти во земјава („Сакам да кажам“ и „Ефтини приказни“).

Таквата репутација за ексклузивност може да ја надградат на пр. со објавување сеопфатни истражувачки стории само во платеното е-издание. Така платеното е-издание би имало дополнителна вредност и во однос на печатеното и на бесплатното веб-издание, а не како што е сега само во однос на второто. „Вест“ се исто така популарни кај младите поради добриот микс на покривање на естрада, а јас ги ценам поради покривање на културата. На пр. имаат најдобри филмски рецензии – кои за жал не се многу чести, а и најдобри и најинтересни препораки за филмови во рамките на ТВ-водичот во петок.

Дискусии на темава се развија на:

16 October 2011

Ден за блогерска акција: Храна

This post is also available in | Овој пост е достапен и на
- македонски преку Блогерај: Ден за блогерска акција: Храна
- English: Blog Action Day 2011: Food


Како што беше претходно најавено преку Глобал војсис, денес е Денот за блогерска акција (Blog Action Day). Блогерите од цел свет се поттикнуваат да се придружат и да дискутираат за тема од глобална важност. Оваа година тоа е храната, оти денес се паѓа и Светскиот ден на храната. На Твитер : @BlogActionDay и #BAD11.
Не е предонца и вие да пишете пост за било кој аспект на храната, од гладот до рецепти. Јас се обврзувам дека ќе известам за учеството на македонските блогери во пост за Глобал војсис. Досега, според  списокот на учесници, се имаат пријавено тројца, а еден објавил и пост:
Еве примери за други постови од целиот свет...
Како мој придонес, еве неколку фотографии снимени денес на пазарчето Буњаковец во Скопје, Македонија.

13 October 2011

Умрел информатичарот Денис Ричи

Умрел легендарниот информатичар Денис Ричи (Dennis Ritchie) чие трајно наследство дало огромен придонес за развојот на нашата цивилизација во последните децении на XX век.

Според Ксени Жардин од БоингБоинг, веста прв ја пренел Роб Пајк преку Гугл плус. Таа напиша за Ричи:
Тој беше дизајнерот и оригиналниот автор на програмскиот јазик C, како и централна фигура во развојот на Јуникс (Unix). Голем дел од својата кариера помина во Лабораториите на Бел (Bell Labs). Добитник е на Туринговата награда во 1983 година и на Националниот медал за технологија (на САД) во 1999 г.
„Влијанието на Ричи е слично на Џобс, само помалку видливо,“ забележал Џејмс Гримелман на Твитер. „Неговиот поинтер сега покажува кон void *; неговиот процес заврши со излезан код 0.”

Dennis MacAlistair Ritchie
Една од ретките јавни фотографии на Денис Ричи (1941-2011). Извор: Википедија, во јавен домен.


Таксгедо ги искористил зборовите од класичниот учебник за C (The C Programming language) напишан од Ричи да создаде облак со термини во негова чест, пишувајќи:
Денес изгубивме еден технолошки џин. Денис Мекалистер Ричи, сосоздавач на Јуникс и на програмскиот јазик C со Кен Томпсон, почина на 70-годишна возраст. Ричи има огромен придонес за компјутерската индустрија, директно и индиректно влијаејќи (подобрувајќи) ги животите на повеќето луѓе во светот, без разлика дали се за тоа свесни или не.
Ендигојап понуди уште поексплицитна споредба (на англиски):
[Исак Њутон] еднаш рекол дека тој стои на рамењата на џинови. Денис Ричи беше џин на чии рамења стоеја луѓе како Стив Џобс.
….
Не го знаете? Тој е таткото на C, без кој не би биле напишани оперативнити системи како Виндоуз и Епл. Игри, програми, апликации на вашиот Епл и Андроид не би постоеле. Многумина го нарекуваат татко на информатиката, поради неговите многубројни постигнувања…
За читателите кои на факултет не полагале Вовед во програмирање со некоја верзија на C како нивни прв објектно-ориентиран програмски јазик можеби ќе биде потешко да го осознаат влијанието на овој скромен и повлечен човек, кој не се фалел со своите подвизи, ниту се претворил во бизнис икона. На пример, повеќето модерни оперативни сисистеми како ГНУ/Линукс и Мек ОС на Епл потекнуваат од Јуникс. Компјутери кои работат на Јуникс или ГНУ/Линукс во основа ја одржуваат инфраструкурата на Интернет, служејќи како сервери или рутери, или како платформи за работа на апликации како пребарувачот на Гугл.

12 October 2011

Стрип-работилници со Џамал Игл во Скопје, Битола и Велес

This post is also available in | Овој пост е достапен и на
- македонски преку Блогерај: Стрип-работилници со Џамал Игл во Скопје, Битола и Велес

- English: Macedonia: Comics Workshops with Jamal Igle from DC Comics



Американското катче организира работилници со авторот на стрипови Џамал Игл (@JamalIgle) од ДЦ Комикс. Звучи како одлична прилика да се научи нешто повеќе за оваа уметност. Првата беше најавена за Скопје, а потоа  Макстрипови информираше дека ќе има и една во Битола.
Значи, распоредот е:
За повеќе информации весникот Дневник објави и интервју со Игл, а во линковите од Макстрип има и негови цртежи и насловни страници, како оваа со Младите Титани.

За постов може да дискутирате и на Пинг.мк.

PS
Преку Гугл плус дознав дека за активностите во Велес е поставен и  настан на Фејсбук.

04 October 2011

Суредување медиуми во стил на режимот на Милошевиќ

На 24.09.2011. на Алфа ТВ – Вести во рамки на коментарот „Неделна сабота(жа)“* беше емитуван инсерт од вест од РТС од 1999 г. Во веста се означуваше одреден човек како предавник кој се радува на несреќата на својата земја, што многумина го сфатија како алузија на тековните практики во Македонија.

Во инсертот се работи за Славко Ќурувија (српски Славко Ћурувија), новинар и издавач, кој се осудил во лице да им плесне на властодршците што мисли за нивната лузерска политика. Набрзо потоа е убиен под официјално неразјаснети околности.

Бидејќи голем дел од нашата јавност и не е баш запознаен со поновата српска историја (освен за продукцијата на турбофолк-озборувања), мислам дека Алфа требаше да обезбедат дополнителни информации и за последиците од практиката за прогласување за предавници на луѓето кои имаат храброст да изразат несогласување со ’јаките патриоти‘ во власта.

Затоа, доколку разбирате српски, ви препорачувам да го погледнете следниот документарен филм од 2006 година:
Напомена: филмот е доста потресен, оти ќе ве поттикне на размислување!

Повеќе информации за Ќурувија. Меѓу другото, сега се смета за херој и борец за слободата на изразување, а неговото име го носи и една улица во Белград.

02 October 2011

Грција: Барокот повторно во мода - буквално

This post is also available in | Овој пост е достапен и на
- македонски преку Блогерај: Грција: Барокот повторно во мода - буквално

- English: Greece: Baroque In Vogue Again – Literally



Дописниците на блогов открија дека кај Јужниот Сосед се појавува интерес кон барокот. Августовското издание на грчки „Вог“ донесува напис со наслов „Модерен барок“ на тема очила за сонце во квази-барокен стил.


Не е утврдено дали за тоа се заслужни критериумите на тендерите за градбите и украсите на фасадите од Скопје 2014 (од министерства, фасади, до катни гаражи). Ако, како што потврдува Анастас Вангели во неговата студија „Античка сегашност“, нашиве лидери може да учат антиквизација од нив, можеби и нивните модни работници ја увиделе вредноста на барокот поради нас!










29 September 2011

Пописот ќе прибира податоци за користење Интернет

Весникот „Нова Македонија“ неодамна објави еден многу корисен прилог, наречен „Попис 2011: Водич за попис на населението, домаќинствата и становите“ (ПДФ) во кој меѓу другото е наведено и како ќе изгледаат формуларите, кои содржат и прашања за користење нови технологии.
Имено, во делот „Образовни карактеристики“ од „Пописница“ – формуларот за индивидуални граѓани стои:
32. Дали сте писмена/а? (лица на возраст од 10 години и повеќе)
1. Да                        2. Не
33. Кои од наведените активности, знаете да ги користите при работа со компјутер? (лица на возраст од 10 години и повеќе)
1. Обработка на текст                       1. Да            2. Не
2. Изработка на табела                     1. Да            2. Не
3. Користење Интернет                    1. Да            2. Не
4. Електронска пошта                       1. Да            2. Не
Во „Прашалник за домаќинство и стан“ исто така стои:
8. Дали домаќинството поседува персонален компјутер?
1. Да                        2. Не
9. Дали домаќинството има пристап до Интернет?
1. Да                        2. Не
Мислам дека е исклучително важно што ќе се приберат и обработат овие податоци на ниво на цела држава. Досега имаше низа истражувања со статистички примерок, но вака ќе може да се направат многу попрецизни корелации и да се идентификуваат точки каде е потребна интервенција за да може сите граѓани без оглед на пол, возраст, етнички карактеристики и слично да имаат еднаков пристап до можностите.
Сето ова би помогнало и за пореални споредби со регионот (на пр. пред некое време пишав за Србија)…

13 September 2011

Конкурс за млади блогери на УНЕСКО

Добра прилика за млади автори. Јас само ја пренесувам информацијата, ве молам за сите детали да се обратете кај организаторот на конкурсот, Повикот од УНЕСКО е достапен на англиски.
Како дел од 7 младински форум во Париз, УНЕСКО ќе понуди можност за учество на тој настан на пет млади новинари и блогери. Ќе биде одбран по еден млад блогер од секој од петте региони на УНЕСКО (Африка, Арапски држави, Азија и Пацификот, Европа и Северна Америка, и Латинска Америка и Карибите). Општите услови за млади новинари и блогери:
  • Да се помлади од 30 години
  • Да имаат искуство со новинарство (на интернет, печатено, фото, видео, радио) или со блогерство
  • Да имаат добро познавање на англиски и/или француски.
  • Предност е ако знаат и некој од другите шест официјални јазици на Обединетите Нации (арапски, кинески, англиски, француски, руски и шпански).
Рок за пријавување: четврток, 15 септември.
Информацијава ја добив преку Рајзинг војсис.

07 September 2011

Кој колку владеел со Македонија (од прилика)

По повод јубилејот 20 години независност, еве еден мал прилог за љубителите на историја: графички приказ на периодите на владеење на различни партии со Република Македонија. Податоците се преземени од Википедија на македонски, од написите за Влади на РМ.


Кликнете на сликата за поголема верзија.

Заради некои технички ограничувања, на графичкиот приказ датумите на почетоците и краевите на мандатите не се дадени прецизно, туку од прилика - ако дадена партија била на власт поголем дел од некоја половина година (како основна единица), тогаш е означено дека го држела цел тој период.



СДСМ 10,5
ВМРО-ДПМНЕ 9,5
СП 10
ЛДП 5
ПДП 7,5
ЛП 2,5
ДА 4
ДПА 6
ДУИ 7,5
Експертска влада 1,5
Вкупно години на власт (од прилика) - се важи и учеството во Владата за национален спас од 2001 г.

25 August 2011

Александар Македонски и Калигула

Во чест на промоцијата на книгата Античка сегашност од Анастас Вангели закажана за вечерва од 21 час во ГЕМ клубот, пренесувам цитат од оригинален антички извор за тоа како еден политичар го користел митот за Александар за сопствено воздигнување пред народот.

Извадоци од книгата може да прочитате на Окно (1, 2), а владетелот кој се споменува во првиот е Калигула. Еве што за него има пишано Севтониј во неговите Дванаесетте римски цареви (2001, Култура, Скопје, стр. 257):
52 (lat, eng)

Во облеката и обувките не само што не го следел ниту стариот, ниту граѓанскиот обичај, туку не личел на машко, па, најпосле, ниту на човечко суштество. Во јавноста често се појавувал облечен во извезени наметки, украсени со скапоцени камења, во долги ракави и со белезици на рацете. Понекогаш облекувал свила11 и женска облека. Час носел влечки и високи потпетици, час војнички чизми, а му се случило да облече и женски ниски чевли. Често излегувал со златна брада, држејќи во раката божествени знамења – молња, тризабец или кадукеј, а го виделе дури и во облеката на Венера. Постојано, дури и пред воопшто да тргне на поход, носел триумфална одежда, а понекогаш го ставал и панцирот* на Александар Велики, што го пронашол во кралевиот саркофаг.
11. На мажите им било забрането да носат свилена облека (сп. Такит, Анали, II 33).
* Во македонскиот превод е употребен зборот панцир, синоним за оклоп кој во историски контекст најчесто се однесува на оклоп изработен од жица или метални прстени (анг. chain mail), додека во англискиот е попрецизно одразено дека се работи за градниот оклоп на Александар (анг. breastplate of Alexander the Great, лат. Magni Alexandri thorax) изработен од метални плочи со каков е и прикажуван во разни уметнички интерпретации. Панцир во современ контекст повторно означува баш таков тип оклоп – од плочи, што се носи како еден вид елек.

Бонус инфо во врска со и нашиот цар Калигула (цела географска и Република Македонија била дел од неговата држава) – имал навики слични на Бајо Паторот и е еден од главните ликови во одличната британска серија „Јас, Клавдиј“. Еве инсерт во кој царот држи говор по неуспешниот воен поход, во кој наместо да ја освои Британија ги натерал војниците да собираат школки по денешниот француски брег.


Верзија на постов е достапна и на

23 August 2011

Владата вика Даутовски, Синтезис и Анастазија се небитни за македонската музика

Со начинот на кој се води проектот за избор на „најдоброто од Македонија - музика“ владините институции испраќаат низа „сублиминални“ но и прилично очигледни пораки дека нивната визија за Македонија не е модерна мултиетничка демократија, туку стереотипизирана балканска моноетничка нација-држава со про-форма фингирано граѓанско учество.

Проектот помпезно го спроведува Агенцијата за млади и спорт во соработка со јавниот сервис МРТ и веројатно чини доста пари, оти опфаќа и голем број реклами по весници (на цела страница, со списоци на песните) и билборди/ситилајтови и слично.Со оглед на тоа што како дел од него ќе се издава и компилација од 3 ЦД-а, тука веројатно ќе се свртат и народни пари не само за печатење носачи на звук, туку и хонорари за сопствениците на авторските права, изведувачите итн.

Владата, преку изборот направен од Агенцијата за млади и спорт, ни порачува дека...
  • ...било што што е испеано на јазиците на немнозинските етнички заедници од Македонија од независноста навака не го бива. Во изборот не е влезена ниту една песна испеана на албански, влашки, српски, ромски, турски, босански или било кој друг локален јазик.

    Има една инструменталка со наслов на англиски Endless View од Бодан Арсовски. Арно ама, пораката е дека било што на јазиците на „народностите“ не чини - како да не постојат, па и како да нема редакции на тие јазици во МРТв... избришани од официјалната историја се не само забавните, туку и „народните“ (а гледаме по телевизиите дека имаме продукција, особено на албански и ромски) и детските песни, наспроти тоа што и пред и по независноста во Македонија имало еден тон детски фестивали кои биле  мултијазични (како Златно славејче на кој и Тоше пропеал за прв пат во 1992 г. - на влашки) и на само по еден јазик како албански (Нота фест), влашки итн.

  • ...турбофолкот е врвна државна вредност. Една од трите рамноправни категории е „Народна“, која е исполнета претежно со турбофолк - новокомпонирани песни кои користат по некој елемент од некој народен мелос. Една третина од „најдоброто од Македонија“ е турбофолк. Односно, една половина од „најдобрата“ музика за возрасни. (Аналогно со истоимениот ТВ-канал претенциозно наречен BOM - Best of Macedonia кој е скоро 100% посветен на турбофолкот.) Не најдов забележителна застапеност на нови изведби на изворни народни песни. Наспроти тоа, огромен дел од овие песни се со нескриени политички пораки, а некои звучат прилично иронично. Пример, третопласираната „Предавници и јунаци“ што ја пее Соња Тарчуловска: „со душманот ортак се фати, затоа Господ ќе ти плати“.

  • ...следните групи или музичари не заслужиле ниту да влезат во конкуренција за „историскиот“ избор кој наводно е направен според квалитетот и/или популарност:
    • Драган Даутовски.
    • Синтезис.
    • Анастазија, чиј албум со музиката од филмот „Пред дождот“ издаден од Полиграм беше вистински амбасадор на македонската култура во деведесеттите. 
    • Вања Лазарова, како и Љубојна, Баклава и други потазе групи кои прават фузија на традицијата и модерното.
    • Урбани рок-групи како Бернајс пропаганда, Беи д фиш, Ласт експедишн...  што ем се квалитетни ем популарни кај градската младина дома, а имаат успеси во регионот.
    • Било што од сцената за електронска музика („техно“) што процвета по независноста - премногу се да ги набројувам (ама како почетна референца може да ви послужат изданијата со компилациите на ПМГ и Трето уво), со исклучок на Џајковски.
    • Тавитјан (било кој од тројцата).
    • Било каква модерна „класична“ музика нема што да бара во овој „историски“ избор, на пример експерименталните мултимедијални дела на автори ценети во странство како Дуке Бојаџиев и Дарија Андовска, или пак изведбите на Симон Трпчевски. Според Владата, тие не се дел од историјата на македонската музика.
       
    • Иако „најдобро“ јас го подразбирам како „најквалитетно“, во интервјуто за Нова Македонија директорот на АМС тоа всушност го редефинирал како „најпопуларно“, и тоа според број на гледања на Јутјуб (!). И пак недоследно, мегапопуларните Ристо Бомбата и Кучешка тенија кои извршија клучно влијание на македонската забавна музика во раните деведесетти (не навлегувам какво), како и други иновативни имиња од тоа време, како Ена Веко, кои имаат неколкупати повеќе гледања на нивни песни од многу од кандидатите, не се во изборот.
    • Истото важи за ромските „народни“ исполнители како Ферус Мустафов, Агушеви, Кочани оркестар - популарни и во земјата и во странство.  

Иако идејата е во основа интересна, како и другите слични проекти на АМС и за овој изведбата носи повеќе штета отколку корист за Македонија.

(Со „успешниот“ проект за развој на навиваштвото во 2007 г. на Грција „на тацна“ и беше даден изговор дека РМ е прекршител на Привремената спогодба, бидејќи државен орган го користеше симболот кој државата се има обврзано да не го користи. Интересно е дека ниту една од песните создадени по нарачка на државата во тие проекти не влегла во тековниов избор за најдобри ни со врски - значи ни самата Агенција не смета дека направиле добра работа.)

Сообраќаен знак со забрана за Дон Кихот и ветерници, фото: Ли Валеј.


Ако организаторот навистина сакал да поттикне активно граѓанско учество и изборот да биде фер, транспарентен и отчетен, тогаш...
  • ...изборот мора да биде заснован на јасни и објавени критериуми - ако е тоа гледаност на Јутјуб, на пример, да биде објавена анализата на гледаноста, ако е друг вид на популарност, да се објасни како е измерена да видиме дека немало простор за манипулации и лични влијанија, да знаеме дека листата не е само копија на плејлистата од Винампот на некој назначен бирократ кој се амбицира дека од него почнува светот.

  • ...комисијата што ги одбирала првите 100 песни треба да биде јавно објавена и репрезентативна и стручно и општествено, да има развиени механизми за спречување на конфликт на интереси од било која природа - лични вкусови, партиски-митингашки/предизборно кампањски, клановски, роднински, пријателски, непријателски, корпорациско-телекомски и други спонзорски влијанија, како и на кој начин се спречени злоупотреби со гласањето на веб. Како е ова обезбедено нема ни збор на релевантните сајтови. Дополнително контроверзно е симболичното присуство со по една песна на автентични локални автори/изведувачи како Леб и сол, Мизар, Дани, Архангел, Суперхикс, Нулта позитив, Нокаут/Пере, Ѓорѓи Крстевски, Лозано... наспроти скоро целите познати опуси на разноразни вештачки популаризирани фаци што се избуткани на естрадата со разни видови протекции. На пример меѓу детските има кандидирани неколку песни од син на функционер на МРТв. Списокот на песни не дава можност да се видат кои се носителите на авторски права, да се детектира дали имало конфликт на интереси на ниво композитори, текстописци, аранжери, менаџери...

  • ...ако веќе бирократите од АМС не покажуваат познавање на сите значајни музичари, можноста за граѓаните да предложат песни има улога да обезбеди алиби као демек ова е демократски (како и да овозможи прелевање на уште повеќе пари од џебовите на граѓаните во чекмеџињата на мобилните оператори). Оваа можност требало да постои во подолг период пред да се објави почетната листа, со што почна и самото гласање. Оти вака, граѓаните предлагаат џабе, про форма. Нивните предлози се борат со оние владините кои имаат и фора да се објавени по весници и за кои веќе гласале голем број луѓе. Башка што секој предлог од граѓаните треба да биде одобрен од некој, а не е објаснето како Агенцијата обезбедила заштита од самоволие или некомпетентност во овој случај. На пример, со еден другар предложивме неколку песни за проба. Ниедна не беше прифатена. Една од тие што јас ги предложив беше од Brainless Genius - која не е многу позната во народњачките кругови, па одговорниот државен службеник можеби и не знаел дека таква група е дел од македонската култура.




Истиов пост е достапен и на Блогерај, каде што има плус коментари. Друго мислење на темава:

18 July 2011

Дина без дијалог на Боинг Боинг

This post is also available in | Овој пост е достапен и на
- македонски преку Блогерај: Дина без дијалог на Боинг Боинг

- English via Science Fiction Observer: Dune with no dialog via Boing Boing


Роб Бесчица од Боинг боинг се прашува (на англиски) дали ако се извадат сцените со дијалог од филмот Дина на Дејвид Линч ќе се добие подобра верзија од онаа скратената која ни ја имаат сервирано продуцентите. Како експеримент, тој има објавено кратко клипче од воведните сцени направено по тој принцип на Јутјуб и Вимео.

Дина без дијалог
Дина без дијалог

Според него, комплицираните дијалози ја збунуваат публиката која во главно не се состои од луѓе што ја прочитале оригиналната книга и ги помнат сите односи во неа доволно добро да се потсетат што беше што во даден момент. Плус верзиите според волјата на режисерите (Director’s cut) по правило излегуваат далеку подолги.

Пристапот на Бесчица потсетува на препораката од една друга книга која се занимава со меѓучовечки односи  - 48 закони на моќта (The 48 Laws of Power) од Роберт Грини, кој вели: „Секогаш кажувај помалку одошто е неопходно“.

15 July 2011

Црна пропаганда: Пример за градење омраза кон Сорос

На 11 јули, луѓето кои следат медиуми и социјални мрежи беа сведоци на дискусија поттикната од мини-кампањата за оцрнување на американскиот бизнисмен и филантроп Џорџ Сорос, спроведена преку неколку македонски медиуми. Беше пуштена вест базирана на две лаги:
  1. дека угледниот весник Вол Стрит Џурнал објавил вест за Сорос
  2. во пренесената содржина на „веста“ се тврдеше дека Сорос ја спонзорирал војната за Косово, бил поврзан со УЧК и сега за награда ќе добиел рудници да инвестира во нив.
Повторно први во разобличувањето на лагите беа твитерџиите. ЈанкоЛ објави твит со споредба меѓу написот во Дневник и оригиналниот текст кој е цитиран, за кој јасно се гледа дека не е објавен од весникот Вол Стрит Џурнал, туку е некој вид коментар од читателка (анг.) со српско име и презиме на нивниот форум.

Самите скандалозни тврдења од написите исто така не ми се веројатни, оти самиот Сорос не инвестира во земји во кои функционираат негови фондации кои се залагаат за принципите на отворено општество, наспроти насилство и воено профитерство. А ако човек од таков калибар бил на било кој начин вмешан во финансирање воени операции пред десетина години и повеќе, тоа ќе беше скандал од светски рамки и бруката одамна ќе беше пукната на повисоки нивоа.

Нејсе, јасно е дека се работи за дезинформација за домашна употреба во Македонија. Интересно е да се проследи како се ширела, оти луѓето обично кога ќе чујат нешто во медиум го земаат здраво за готово и ако ја видат генезата на ширење може да им биде појасно што помага да им се оформат нивните мислења. После некое време во јавни дискусии ќе се споменува дека да, тој и тој медиум објави тоа, како аргумент/референца.

Дезинформацијата прва ја објавила владината новинска агенција МИА. Новинските агенции функционираат како сервиси за дистрибуција на вести до други медиуми – нивни претплатници, како весници, телевизии и радија, и најчесто би требало да пренесуваат кратки известувања базирани на факти за настани покриени од нивни репортери. Ако немало зла намера, во случајов се работи за вест која нема поминато ни основна новинарска проверка на веродостојноста, бидејќи изедначува напис во весник (злоупотребувајќи го  кредибилитетот на тој бренд) со коментар од читател на форум.
diagram

Потоа, во текот на попладето на 11.07.2011 г., дезинформацијата ја пренеле неколку медиуми – дали по директива или затоа што дошла од агенција на која сметале дека треба да и веруваат, не можам да проценам, сами си знаат:
  • 13:35 МИА
  • 13.54 СИТЕЛ
  • 14.10 Курир
  • 15:06 Дневник он-лајн
  • 15:49 МТВ
  • ~ 17:00 Плус инфо – набрзо ја избришале, веројатно по второ читање или твитерџиските реакции виделе не ја бива
  • МТВ истото го презентира и во вечерните вести, а неколку телевизии ја имаат во кајрон за време на вестите – можеби сфатиле дека не ја бива или дека може да одговараат за клевета
  • 12 јули 2011 (утредента) веста не се појавува во печатените изданија на дневните весници
  • 11.30 МК фондови продолжува со пренесување на веста, а како автор е наведен Сител.
За секој медиум би морало да важи правилото секоја информација што ќе ја добијат да ја проверат со консултирање на два независни извори, да направат сè што е можно во рамките на нивните можности да се уверат во нејзината точност, пред да ја објават. Замислете новинарите да објавуваат како вести било што што ќе прочитаат и чујат, без проверка – на пример по блогови се вртат муабети дека високи партиски функционери се прикриени хомосексуалци кои пред јавноста настапуваат хомофобно за да се закамуфлираат, дека има големи провизии за некои споменици кои се перат преку нечии братучетки, дека се злоупотребуваат државни функции за лична корист… За некој да се нарече новинар и професионален медиум мора да исполнува одредени стандарди, поврзани со општествена улога за зачувување на демократијата.

Да претпоставиме дека немало зла намера. Е сега, не само што овие медиуми не ја провериле информацијата, ниту пак се обратиле до друг извор (освен МИА), не провериле на сајтот на Вол Стрит Џурнал (да видат дека не е напис туку коментар од корисник), ниту пак ја исполниле основната новинарската обврска да побараат одговор од лицата и институциите споменати во написот. Згора на тоа, во написите не е наведено дека МИА им била извор, туку останале непотпишани, со што всушност редакциите кажуваат дека тие се автори и одговорни за вестите.

Колку што знам, до сега ниту една од овие гореспоменатите фирми нема објавено извинување за споменатите лица и институции чиј углед го имаат (можеби несакајќи) нарушено, ниту пак извинување до читателите што им пренеле лаги.

И не се работи за тоа дали ќе се активира или не правна заштита од клевета и навреда, туку за односот кој медиумите го градат кон читателите. Клучни зборови: почит или потценување, вистина или недоверба.

07 July 2011

Одговор од Шакира за ѓоа македонското потекло

Дезинформацијата дека Шакира имала македонско потекло пред неколку дена навидум координирано ја имаат објавено два-три провладини медиуми, меѓу кои Сител и Курир, а ја прошириле и многу копи-пејт портали. Денес „крваво“ ја потврдува и Утрински весник. Не знам дали се работи за елемент од нова кампања за подигање на расположението на населението (можеби ќе излезат и спотови со слоганот „Многу сме важни“ или „Ај уште да се лажеме“), но со две пребарувања на интернет може да се утврди дека прашањево било решено уште во 2007 година.

Vest_2007_Shakira

Во петок, 2.2.2007 Вест објавил текст за тоа како македонска делегација на некој рекламен настан ја прашала Шакира за ова и таа многу шармантно ’им се насмеала у фаца‘ (иако воведот на насловната е спинуван да ги подгрее надежите кај заинтересираните за „коренување“).
На прес-конференцијата во Берлин на кој присуствувале над петстотини новинари од целиот свет, на Шакира, како најтиражна колумбиска пејачка на сите времиња со продадени околу 50 милиони копии од албумите, организаторот дозволил да и се постават само четири прашања. Живкица Ѓурчиновска, како што ни изјави, и го поставила најпровокативното: „Дали има македонско потекло?“ откако на познатиот веб портал www.imdb.com било наведено дека таа е од колумбиско, либанско и македонско потекло.
- Шакира ми одговори со смеење дека е пра, пра, пра внука на пра, правнукот на Александар Велики… за потоа да ми објасни дека за жал, тоа не е точно, но би сакала да има македонски корени, ни изјави Живкица која ексклузивното интервју со Шакира ќе го емитира во нејзината нова емисија „Но лимитс“ на телевизија Сител.
Далеку полесно се наоѓа друг текст за истиот настан (всушност, еден вид комерцијален оглас) во кој–многу интересно–е споменато прашањето, но не и одговорот. Фама!
Дали авторите на новите текстови на темава ја утнале работава ненамерно, оти не знаат да пронаоѓаат информации достапни преку интернет, или пак намерно испуштиле или заборавиле нешто што било во напис од насловната страница на еден од најчитаните весници во тоа време?

Јас им се ставам на располагање на сите новинари да ги научам за вештината и уметноста на пребарување, па можеби тоа ќе биде лек и за еден аспект на проблемот на „кратко памтење“ на македонската јавност.

Всушност „оригиналната“ вест од Сител и Курир изгледа како изговор чија цел е да се спомене политичар од власта и може да им послужи на луѓето заинтересирани за деконструкција на пропаганда за пример на монтажа и „реконтекстуализација“. На пример земена е снимка на Шакира што го споменува татко и на англиски, а демек-преводот што оди на македонски кажува дека бил со македонско потекло…

Самонаречени патриоти, не губете надеж! Ако сакате да продолжат да ве лажат ретрокомунистите, земете предвид: Либан бил дел од рутата на Александар! И дел од неговото царство. Може сепак некој војник од нашиве краишта бил предок на таткото. („Кај што поминува војска, трева не расне, но раснат деца“ – Иво Андриќ.) До душа, поголема е веројатноста и дека некои од современите Македонци имаат либанско потекло, преку далеку поприсутните Османлии, но подобро да се врти муабетот кон Шакира отколку да се дига паника заради новиот бран поскапувања, како она на маслото за јадење. Нели?

28 June 2011

Глобал војсис за протестите против полициска бруталност во Македонија


Постов е достапен и на
- македонски на Блогерај: Глобал војсис за протестите против полициска бруталност во Македонија
- English: Global Voices Posts about Macedonian Protests Against Police Brutality

Ова е обид да се документираат сите постови за протестите против полициска бруталност во Македонија кои се појавиле на разни јазици на Глобал војсис, почнувајќи од 6 јуни – до денес во 12 ч.
Англиски | English
Грчки | Greek | Έλληνικά
Француски | French | Français
Шпански | Spanish | Español
Кинески – традиционален | Chinese Traditional |  繁體中文
Кинески – поедноставен | Chinese Simplified | 简体中文
Унгарски | Hungarian | Magyar
Малагашки | Malagasy
Бангла | Bangla | বাংলা
Португалски | Portugues | Português
Корејски | Korean | 한국어
Македонски | Macedonian

13 June 2011

Филмови за протестирање и заташкани убиства

Предлог за неколку филмови што би биле интересни во контекст на протестите околу смртта на Мартин Нешковски и општите напори за демократизација на земјава преку разбивање на монополот на партиите и овозможување граѓаните да земат индивидуално учество во политичкиот живот.

Може да си ги гледате и на само, во друштво, а не би било лошо и да се видат на телевизија, може ќе поттикнат некоја сива мозочна клетка да проработи, што би рекол Поаро (лик на Агата Кристи)

Црвена прашина (Red Dust, 2004)



Хилари Свонк глуми адвокатка која од САД се враќа во Јужна Африка каде што зема учество во расчистување на случај на полициска злоупотреба на овластувања, односно мачење и убиство на противници на режимот во времето на апартхејдот. По воведувањето демократија во оваа земја се воведени Комисии за вистина и помирување, преку кои е спроведен процес на дознавање што всушност се случувало, заедно со доделување амнестии на злосторниците... Филмот добро го објаснува процесот кој веројатно би било добро да се спроведе во секоја земја после трауматични периоди, заедно со масовно психолошко советување/психијатриско лечење.

Ганди (Gandhi, 1982)



Кога го прочитавте насловот, веројатно прво ви текна на овој филм, кој често се прикажува кај нас. Бен Кингсли одлично го има одглумено Ганди, човек кој ненасилството го претворил во сила со која овозможил ослободување на својот народ, но не успеал да ја спречи неговата поделба по религиозна основа... За протестанти, поуката на овој филм е за истрајноста и дисциплината, како и важноста за добри односи со јавноста и особено, со самите новинари - од било која страна.

Малколм Екс (Malcolm X, 1992)



Дензел Вашингтон бриљира во улогата на еден од поконтроверзните водачи на движењето за човекови права во САД. Филмов исто така дава нагласок на дисциплината на која треба да бидат обврзани членовите на едно движење што има намера да предизвика промени во поларизирано општество.

Кои филмови вие би ги препорачале на вакви теми?