Блекаут

30 September 2008

Морбидна покана

Пред малку отворив Фејсбук после мала пауза и гледам ми стигнала препорака да се поврзам со некого. Љубопитен кликам на линкот, кога што ќе видам - ми предлагаат да се здружам со мртвиот Тоше Проески.

(Кликнете на сликата за поголема верзија.)

Можеби авторот на овој лажен профил имал најдобри намери, но како што вели старата поговорка: „патот кон Пеколот е поплочен со добри намери“. Како што препорачаа од Дирекцијата за заштита на лични податоци:
Креирањето на лажни профили на порталите за социјална интеракција не е во согласност со одредбите на Законот за заштита на личните податоци и со основните принципи за заштита на личните податоци.
Дополнително, ова ми е многу невкусно, споредливо на појавата декларирани обожаватели на Тоше да се најголеми душмани на авторските права кои ги покриваат неговите дела - оти ги споделуваат без дозвола.

Ако некој веќе сака да укаже почест на почината личност преку создавање содржини на интернет, најдобро би било да отвори обожавателски (фан) веб-сајт или група на социјална мрежа, а не постхумен профил. Од смртта на Тоше не е помината ни година дена, и не верувам дека било кој со здрав разум би го зел неговото име и презиме како прекар или уметничко име.

24 September 2008

Букарски меѓу стоте највлијателни МК неполитичари според Глобус

Неделникот Глобус има објавено список на стоте највлијателни луѓе во Македонија кои се „надвор од сферата на политиката“. Меѓу нив е и еден блогер се и тројца блогери, меѓу кои Алекс Букарски е и претставен како блогер, додека Мирјана Најчевска и Жарко Трајаноски се претставени како интелектуалци и граѓански активисти. (Јее! напред блогери!)

Би сакал кога се прават вакви листи да се даде и објаснение на кој начин, односно според кои критериуми, методологија одело составувањето. „Дисклејмерот“ на Глобус е дека не претендираат дека нивната листа е сеопфатна или конечна, туку повеќе сакаат да дадат поттик за дискусија на темата кој ја сочинува елитата во нашето општество.

Мој прв прилог во дискусијата би била забелешката дека голем дел од наведените личности меѓу другото се занимаваат или до многу неодамна активно се занимавале со политика, иако не се моментално на јавни функции.

Би било интересно да се спореди колку од луѓето во списокот се споменати со посебен напис барем на Македонската википедија, ако не и на англиската. Тоа би било добра тема за напис... ммм! (Ако некој ја „украде“ идејата, го/ја молам барем да го направи тој напис темелно и транспарентно.)

22 September 2008

Веронаучна анализа за моќта

Интервју за веронауката со д-р Зоран Матевски, професор по социологија на религиите:

Вест: Уставниот суд ниту ја прифати ниту ја одби веронауката во школите. Владата побрза и го искористи вакуум просторот додека Уставниот суд не се комплетира. Вие бевте поканет како експерт да дадете ваше мислење. Дилемата на Уставниот суд беше дали верската настава во школите ќе претставува и верско дејствување?

Матевски: Јас мислам дека нема да биде верско дејствување, под услов ако не се вршат верски ритуали во училниците. Не смее да се дозволи наизуст да се учат молитви.

Вест: Ако наставата почнува со Оче наш или молитва кон Мухамед [sic], дали тоа значи верско дејствување? Која е границата на дејствување и настава?

Матевски: Ако свештеникот наместо да ја објаснува молитвата, ја практицира, тогаш тоа е ритуал. Или, пак, да ги тераат децата да се клањаат или наизуст да кажуваат молитви. Тоа никако не смее да се дозволи. Тоа може да се прави само во верски објект. Но ако професорот објаснува што значи Оче наш, тоа не е дејствување. Мора да има граница.

Жарко Трајаноски на Зомбификација известува за формите на верско дејствување присутни во планот за настава по веронаука. Меѓу другото:

...„Часовите започнуваат со молитвата „Оче наш...“ (за почеток учителот ја кажува молитвата, а во следните часови учениците читаат заедно со него).
...
„да ја научи формата на клањање намаз“
...

Тоа што се испостави дека анкетите биле местени е скандалозно, но ретко кого може да зачуди дека разбројувањето поттикнало верска нетрпеливост меѓу децата. Било кое од претходните нешта може да послужи како основа за укинување на оваа разидинувачка иницијатива која ја поткопува секуларноста на државата.

Everybody wants to be a catДека народот не е баш толку наивен може да се види и од приказната Мачорот, аџија и после калуѓер, оригинално запишана од Марко Цепенков и пренесена на сајтот Македонскиот народен гениј, при што некои термини се лекторирани во постандардна форма (на пр. место кауѓер, калуѓер).

Во приказната, оној кој ја има моќта (мачорот) со цел да ги прелаже своите жртви (глувците) се преправа дека е многу религиозен.

Откога беше се научил мачорот оти стаорите ги научиле глувците да не излегуваат од дупка надвор, и откога гладувал многу дни, измислил еден марифет да им прави на глувците.

Нашол една калуѓерска шапка и една долга раса; зел едни црни броеници подолзи од него, та отишол в црква кај амбарот што ја збираат црковната пченица, и застанал спроти дупките од кај што излегуваа многу глувци и фатил да се крсти и метании да чини и да ги трга броениците зрно по зрно и да вика што може и не може: „Господи помилуј, Господи помилуј, Господи помилуј; прости ме мене, Господи, прости ме мене, Господи, оти многу сум грешен!“

За љубителите на аналогии може да биде забавен и делот со стариот стаорец кој им дава на помладите совет да почекаат додека не дојде поповолно време, но тоа е веќе друга, неверонаучна тема.

+ дискусија

Авторитет за Александар Македонски

БувМи се виде интересен фактот што го дознав од мојот Сајтимитер: мојот пост за Александар Македонски во стрипот Алан Форд моментално се појавува на втората страница од пребарувањето на Гугл за клучните зборови Александар Македонски.

Ме израдува што за истиот термин на англиски - Alexander the Great - на трето место е написот од Macedonia FAQ. Не случајно го ставам линкот до тој напис на клучните зборови, колку повеќе линкови водат до него, толку повисок ранг на Гугл ќе има таа страница за нив.

Во тој контекст, да се навратам на тезата дека дигање на свеста кај странците е лек за фијаското за името.

Блогопен - за во книгата

Готвачот Шеф честитаНа блогот Оксиморон е објавен список на блогер(ски постов)и кои ќе се појават во овогодинешната книга на Блогопен. Честитки!

19 September 2008

Со онлајн видео против корупцијата

Со цел да ја помогнат борбата против корупција, а за зголемување на транспарентноста и отчетноста на власта, блоговите Комуникации и Панта реи ги пренесуваат видео-клиповите со кои оштетени граѓани се жалат на урбаната мафија во општина Центар.

Во клиповите објавени на Ју тјуб се поместени снимени разговори со општинските функционери и службеници за кои се тврди дека не ја завршиле својата работа при рушење на дивоградби, оштетувајќи ги граѓаните. За овој аспект на аферата „Платина“ првобитно извести весникот Нова Македонија, а клиповите ги има пренесено и Таратур.

07 September 2008

Не забава, туку лов - на злосторник

Преведувачот или преведувачката на Канал 5 има направено грешка која е ептен без врска кога името на филмот „д’ Хантинг парти“ (The Hunting Party) го превел/а со „Забавата на Хант“.

Вистина дека едно од значењата на англискиот збор „парти“ е забава, но тој има и многу други значења, меѓу кои и друштво, дружина итн. Најсоодветниот превод во случајов е „Ловечка дружина“.

Овој термин кој се поклопува со две значења во овој научно-фантастичен политички трилер: се однесува на дисфункционалната група странци кои се тргнати во лов по воениот злосторник, како и на тоа дека тој често оди на лов со своите колеги по босанските шуми. Преведувачот Личноста што преведувала можеби бил заведена со тоа што еден од ликовите се вика Хант, но за да може да се преведе насловот како што е официјално преведен, оригиналот би требало да е „д’ Хантс парти“ (The Hunt's Party) - со саксонски генитив.

Тоа што во него игра за мене антипатичниот Ричард Гир автоматски му носи минус поени на било кој филм, но вкупната оценка за овој ми е многу поволна. Особено поради тоа што за разлика од повеќето западни гледања на Балканот и Источна Европа кои вклучуваат дупла доза идеологија и апологетска пропаганда, не забележав глупави јазички или културолошки грешки. Напротив, дури и кога Ричард Гир зборува на српски, тоа звучи сосем соодветно, како странец кој навистина го приучил јазикот со престој во земјата.

Сценаристите се труделе да бидат побалансирани во определување на одговорноста, иако сцената во која српските трупи по масакр во босанско гратче пуштаат странци и особено странски новинари да ги снимаат додека се перчат над труповите на убиени трудни жени и старци е сосем нереална.

Министер со фалсификувана диплома - скандал во Иран

Изгледа дека властите во Иран се трудат преку цензура („филтрирање“) и политички манипулации да го заташкаат скандалот со фалсификуваната диплома на министерот за внатрешни работи Али Кордан, кој наводно докторирал на Оксфорд.

Особено интересен ми се виде делот кога еден од пратениците во Иранскиот парламент го прашал Кордан:

„Како го одбранивте докторатот кога не знаете да зборувате англиски?“
Кордан одговорил: „Имав преведувач.“