Новокомпонирање на празникот Вера, Надеж и Љубов

На Фејсбук има група со која се тврди дека празникот „Вера, Надеж и Љубов“ што се слави на 30 септември треба да се слави и како Ден на вљубените, демек како македонски пандан на Св. Валентин од 14 февруари.

Православниот празник „Вера, Надеж и Љубов“ нема врска со вљубените, туку со љубовта како милост, дарежливост - како човекољубие. Оригиналното име на Љубов во Новиот завет (кој бил напишан на грчки) е Агапи, што има многу пошироко значење од она што оваа група сака да му го припише. Девојчињата биле крстени според трите доблести на кои укажал Св. Павле во Првото поослание до Коринтјаните (13).

Бидејќи ја знам приказната за маченицата Св. Софија и нејзините ќерки (St. Sophia) оваа иницијатива ја гледам како патетичен обид помодарски да се истакне дека ние не сме биле „покусо“ од „Запад“. Исто како самобендисаниот шовинизам на српските националисти од филмот „Лепа села, лепо горе“: „Док су они јели рукама, ми цап - виљушком“.

Новокомпонираното поврзување на љубовта од православниот мит со романтичната љубов и модата од XIX век за нејзино изразување преку комерцијални картички е навреда за светите маченици, кои биле мали девојчиња, девици и не помислувале на никакви љубовници. Срамота!