Во врска со резолуцијата на Европскиот Парламент со избришан македонски јазик

Читајќи за разочарувањето на Гуд бајтс од бришењето на придавката „македонски“ од последната резолуција на Европскиот Парламент, се запрашав дали некој од Македонија му кажал фала на пратеникот Чарлс Танок кој се обидел да го спречи тоа.
Потоа му пишав една кратка порака со благодарност за напорот преку неговиот веб-сајт.
Интересно е да се прочита и самата резолуција (има линк до неа малку подолу на страницата со известување за гласањето). Делот кај што наводно го замениле македонски јазик со официјален…

19.  Underlines the utmost significance of ensuring that the education system supports ethnic integration; to this end, welcomes the strategy of integrated education and calls for its swift implementation, amongst other things by phasing out segregation on ethnic lines and increasing the learning of all the official languages in the former Yugoslav Republic of Macedonia; calls on the government to improve the process for consulting the different communities and to cooperate with them closely in implementation of the strategy;

…како да изгубил смисла без точното одредување. Нејасно е дали сакале да препорачаат учење на македонскиот за граѓаните на кои тој не им е мајчин, оти само тој е официјален на целата територија.
(На локално ниво официјални јазици се и оние кои ги говорат над 20% од жителите, или тие што решила општината да ги воведе. На пр. Гостивар има под 20% Турци, ама и турскиот е официјален, по решение на Советот на општината. За учениците кои се припадници на поголемите етнички заедници, официјални јазици во државното образование се нивните мајчини јазици – македонски, албански, турски…)
Или пак бидејќи „сите  официјални јазици“ е ставено во множина, можеби сметаат дека земјата има повеќе официјални јазици и препорачуваат сите да се учат за подобро да се разбираме меѓу себе. Што не е лоша препорака сама по себе, би сакал да можам да одвојам време да научам албански, но тоа нема врска со официјалноста.
Гуд бајтс пишува:

Притоа, парламентот со мнозинство гласови ги прифати грчките амандмани со кои во текстот на резолуцијата, секаде каде што постоеја (јазик, култура, историја, институции…) се избришаа придавките „македонски“. Нашиот, инаку научно одамна потврден јазик, за европската унија стана „официјален“.

Арно ама, зборот официјален јазик не се споменува никаде другде во резолуцијата, во која нема баш споменување на култура, историја, институции во етничка смисла. Ова отвора нова димензија на прашањево, од аспект на тоа што било пренесено за самата резолуција, а што било пропуштено преку леќата на медиумите.
Башка што во однос на историјата и образованието, резолуцијата бара хармонизирање со Грција и Бугарија преку заеднички комитети и прослави на заеднички празници, а во областа на културата поголема грижа околу гробишта, фрески и артефакти „кои припаѓаат на бугарското културно наследство“ кај нас. Има тука разни детали, како ова…

35.  Calls on the authorities of the former Yugoslav Republic of Macedonia and Bulgaria to re-open the cross-border line for pedestrians and cyclists between Staro Konjarevo and Gabrene, in order to improve the section of the Iron Curtain trail between Strumica and Petric;

…и се прашувам дали ги чита цели некој овие документи во РМ, особено Владата и Парламентот, споменати како примарни добитници, заедно со раководството на ЕУ и владите на земјите-членки.