На брзинка ќе изнесам податоци кои денес на панелот ветив дека ќе ги објавам на блог, а понатаму планирам да објавам малку поопширни постови за тој настан и вчерашната дебата во ГЕМ-клубот.
Споменав дека истекувањето информации не е нов концепт, дека постои и комерцијална примена во Русија, за која дознав од Вајерд (16.08) од јуни 2008 г.:
[Сергеј] Горшков го води kompromat.ru, страница за скандали со која од 1999 го има здобиено непријателството на владеачката елита и која го има направено еден од врвните интернет личности во земјата. Тој не објавува негови сопствени стории туку линкува кон истражувачки репортери чија работа инаку би била превидена или замолчена. Во текот на годините Горшков објавил засрамувачки експозеа за некои од најмоќните членови на руската влада. Линкувал до написи со кои функционери на Кремљ се обивинуваат за пренос на државни пари на лични офшор сметки, обвинувања за Борис Јелцин за криење на аутистичниот внук, или наводи за тоа како Владимир Путин наредувал политички атентати како директор на Федералното биро за безбедност (ФСБ). Ваквите индискреции на комопромат.ру му носат месечна публика од над милин руски новинари, политичари, бизнисмени и одбрани медиумски мршојадци. Од 2000 година, полицијата вршела упади кај неговиот интернет провајдер, цариници ги одземале неговите лаптопи и снагатори од ФСБ неколку пати без најава го посетувале неговиот стан.
…Најдобрите проценки укажуваат дека компромат.ру носи околу 1 милион долари годишно. Горшков не сака да го потврди тоа, но смета дека неговиот бизнис вреди 15 милиони. „Кога луѓето ми го читаат сајтот, замислуват личност која е лута на сè и секого, активист, идеалист. Но јас не сум таков. Ова е само бизнис…“
И тоа мистериозен бизнис. На сајтот нема огласи, од каде доаѓаат парите? Горшков признава дека прима пари за да објави некои од линковите, нудејќи услуга за плаќање по пост за сите кои сакаат ефтин начин со кој ќе ги дискредитираат противниците без да се знае кој го сторил тоа. Горшков не сака да дискутира за деталите, но неговата цена е меѓу 600 и 800 долари по парче, зависно од нивото на ризикот од тужби за клевета. Околу половина од околу дузината постови дневно на сајтот се проценува дека се заказука, сленг-збор што означува платено, „нарачано“ новинарство – иако е невозможно да се каже која половина.
Горшков ја брани својата практика како форма на слободен говор. Тој вели:
„Никогаш не заземам страни. Освен тоа, природата на бизнисов е таква што кога една страна на конфликтот ќе нарача напис, нивните противници неминовно одговараат, обично истиот ден. На овој начин, сите страни добиваат видливост и се одржува објективноста.“.
Случајот со МАРНет и wikileaks.mk е опишан од IT.com.mk.
No comments:
Post a Comment