Безвезните дропки за идентитети

Ми пречи тоа што кај нас и на официјално ниво се мешаат термините националност и етничка припадност. Тоа е уште еден остаток од комунистичката терминологија на СФРЈ, во која беа поистоветени. Во западниот свет кон кој се стремиме, терминот националност (nationality) се однесува на државјанство, а не на припадност кон определена етничка заедница. Граѓаните на Македонија немаат различни националности, а може да имаат различно етничко потекло, да припаѓаат кон различни етнички заедници, итн.

Го препорачувам постот од Зомбификација во кој се покренува прашањето за повеќеслојноста и плуралноста на етничките идентитети:

Нели е малку апсурдно да се признава правото на двојно државјанство, а да не се признава правото на двоен или троен етнички идентитет?

Зошто да не можам во исто време да се чувствувам, на пример, како етнички Албанец и како етнички Македонец, ако татко ми е Албанец а мајка ми Македонка? Со какво право ме перципираат како „пола Албанец“ и „пола Македонец“, а не како цел Албанец и цел Македонец - кога ги зборувам и двата јазика и подеднакво ми се блиски и двете култури?

Понекогаш се прашувам колку некои работи кои ги земаме здраво за готово всушност имаат основа во некои бирократски одлуки донесени некогаш одамна, од типот формулари со само еден избор, или бази во кои „не може“ да се додаде поле. Тесно поврзани со ова се и за фашизоидите тенденции, за кои имавме свеж пример пред некој месец, кога наш висок политичар изјави дека личност со „нечисто“ потекло нема право да говори за дадена етничка група, во која припаѓа „парцијално“.

Знам за луѓе што биле и металци и турбофолкери. Или технаџии и рокери. Истовремено.