Веропоука наместо веронаука

Со оглед на тоа што веронауката сепак нема врска со наука (веро-наука), дисциплина која се потпира на користење на научниот метод (scientific method), предлагам за тој предмет да се користи многу поточното име веропоука. Ем е точен - се работи за пренесување религиски поуки, ем не создава забуна.

Полезно е да се потсетиме на интервјуто за веронауката со д-р Зоран Матевски (6.9.2008), професор по социологија на религиите:

Вест: Уставниот суд ниту ја прифати ниту ја одби веронауката во школите. Владата побрза и го искористи вакуум просторот додека Уставниот суд не се комплетира. Вие бевте поканет како експерт да дадете ваше мислење. Дилемата на Уставниот суд беше дали верската настава во школите ќе претставува и верско дејствување?

Матевски: Јас мислам дека нема да биде верско дејствување, под услов ако не се вршат верски ритуали во училниците. Не смее да се дозволи наизуст да се учат молитви.

Вест: Ако наставата почнува со Оче наш или молитва кон Мухамед, дали тоа значи верско дејствување? Која е границата на дејствување и настава?

Матевски: Ако свештеникот наместо да ја објаснува молитвата, ја практицира, тогаш тоа е ритуал. Или, пак, да ги тераат децата да се клањаат или наизуст да кажуваат молитви. Тоа никако не смее да се дозволи. Тоа може да се прави само во верски објект. Но ако професорот објаснува што значи Оче наш, тоа не е дејствување. Мора да има граница.

Ден претходно, Жарко од Зомбификација извести за формите на верско дејствување присутни во планот за настава по веронаука. Меѓу другото:

Методи и активности:
„Часовите започнуваат со молитвата „Оче наш...“ (за почеток учителот ја кажува молитвата, а во следните часови учениците читаат заедно со него.“
...