Такви се „Скокај Ламбе!“ по „Пепси“, до низа музички спотови (= реклами за синглови) како оној на Еванесенс (Bring me to life), или оној на Боби Мек Ферин (Don't Worry, Be Happy).
Дали маркетиншките психолози манипулираат со стравот од смртта како и обично, или се обраќаат до депресивната публика која веќе размислува „да си ги прекрати маките“ и затоа може да ја привлекуваат содржини кои кокетираат со таа тема?
Во Проблемот на самоубиство презентирав научни сознанија дека медиумите можат и влијаат на зголемување на бројот на самоубиства под одредени услови.
Инаку, Боби Мек Ферин не се самоубил по издавањето на неговата песна во 1988 година, тоа беше само злобна финта која се ширеше низ бивша СФРЈ. Го видов со свои очи и чув со свои уши пред околу 6 години на концерт во Канзас Сити - музичар за почит. Од друга страна, мислам дека за почит е и критиката на безразумниот оптимизам која Рамбо Амадеус ја даде со песната „Донт хепи би вори“.
Дополнение: Советот за радиодифузија делумно го цензурирал спотот. Информацијата ми ја пренесе Арвена, која претходно пишувала на темава.
1 comment:
Jas kazav i kaj Arwena, ce kazam i kaj tebe.........site crtani filmovi so koi izrasnavme, site crtani filmovi so koi rastat segasnive deca se prepolni so nasilstvo, pa nie izrasnavme vo normalni ludje. Decata uste od malecki i toa kako imaat pretstava za realnost i fikcija kolku i toa da se zanemaruva. A sto se odnesuva do ludjeto so psihicki problemi tie i vo pesnata na pticite ce najdat pricina za samoubistvo. Pazarot sam ce pokaze sto e kvalitet a sto ne. Cenzurata po defolt e antireklama, a antireklamata najdobra reklama, ama jas licno mnogu mrazam cenzura od sekakov vid!:)
Post a Comment