Она што ми го привлече вниманието е дека „со гордост“ ја претставуваат „првата македонска флеш игра“ - Парламентарни избори 2006. Проклетството на мали средини (во културна смисла) е дека многу нивни припадници сметаат дека светот започнува од нив, а после нив оди потоп. Да се фаќаат во лага е еден вид егзорцизам.
На пример, играта Лонгбоу што ја направивме јас и Васил Буралиев во јануари 2001 година можеби не е првата македонска флеш-игра, но секако е попрва од горенаведената, а и е направена без преземени елементи, се во неа е нацртано „од темел“. На нејзиниот сајт има и фина хронологија за тоа кои медиуми известиле за неа... пред едно пет години.
Десната илустрација е преземена од стрипче на Татсуја Ишида.
No comments:
Post a Comment