Блекаут

05 February 2006

Аферата со карикатурите на Мухамед - некои елементи

Што е полошо за меѓурелигиската толеранција: објавување на некои безвезни карикатури кои ретко кој би ги погледнал двапати да не се дигнеше ѓурултија или константната промоција на исламот како ’догматски, фанатичен, средновековен‘? (Обата линка се добиени преку „Скопски времиња“.)

ЦНН и ББЦ го автоцензурираат прикажувањето на карикатурите во нивната ТВ-програма и на веб-сајтовите. Истовремено, тие вестите воглавно ги илустрираат со снимки на лути муслимански толпи како се закануваат, пукаат, кршат, палат знамиња и згради... поттикнувајќи го негативниот стереотип за муслиманите како заканувачки дивјаци склони кон насилство, неспремни/неспособни за разумна комуникација.

На веб-сајтовите од обете моќни медиумски куќи отворив дваесетина написи на темава - нема ниедна снимка на интелектуалец со исламска вероисповед како мирно и сталожено дава изјава. Отсутни се визуелните претстави на мнозинството муслимани од целиот свет, луѓе кои (дури и да не им се допаѓаат карикатурите, дури и да ги сметаат за навредливи) ниту се закануваат било кому, ниту имаат намера да направат нешто насилно и деструктивно во врска со аферава.

Изразот „лицемерна автоцензура“ е плеоназам.

---

Според ББЦ, една од паролите била „Слобода на говорот, оди во пеколот“ (Freedom of Speech, go to Hell!).

Институционализираните религиски водачи кои се залагаат за ограничување на слободата на говор кога се работи за нивната религија, со тоа оневозможуваат и дебата во рамките на заедницата која ја застапуваат. Многу е веројатно дека таква дебата може да доведе до истите заклучоци кои ги промовира и елитата. Арно ама, нејзиното отсуство кажува многу. Дали постои нелагодност дека, ако има можност за дебата, граѓаните може да одберат јавно да разгледаат и други, посуштествени теми од нивниот живот?

Колку што можам да забележам, најжестоките протести се на места каде што има малку простор за муабет за било што друго во општеството, каде што религиозната припадност е една од ретките заеднички точки помеѓу власта и поданиците, а манифестациите насочени кон „надворешниот непријател“ се ретка можност човек катарзично да се изнавика на улица.

Кога јас би бил засегнат со некое прашање, не би сакал никој да ми кажува да се чувствам навреден по диктат, без можност лично да ја искусам наводната причина за навредата.

Според напис илустриран со фотографија од протест на неопределено место од саботниот „Дневник“ и нашата Исламска верска заедница строго го осудува секое објавување на карикатурите. ИВЗ оние кои ги прикажале („Вест“ и „Време“) додека известувале за нив ги прогласува за противници на „соживотот на граѓаните што припаѓаат на различни верски групи“, чијшто мотив е „да ги понижат муслиманите во Македонија и да предизвикаат меѓурелигиска недоверба“.

Токму слободата на говорот овозможува толеранција и соживот. Едно од основните начела на Исламот е дека Исус/Исо бил пророк (божји пратеник), но не и божји син којшто умрел на крстот и воскреснал да донесе спасение за човештвото. Ова секако, може да се сфати и као богохулно негирање на основните принципи на христијанското верување. Дали е и навредливо? Само за оние христијани кои не ја имаат вклучено слободата на мисла и говор како фундаментална вредност во својот живот.

---

Ме копка кај оди ќарот од продажбата на сите оние дански знамиња на луѓето што протестираат уништувајќи ги?

(Темава има уште неколку аспекти
кои ќе бидат обработени според можностите.)

2 comments:

Anonymous said...

Точно целава работа има многу аспекти, ама во моментов стана симбол на слободата на демократскиот свет и колку сме спремни да го жртвуваме нашиот начин на живот за да имаме мир во куќата.
Во Данска во моментов преовладува некое чувство на изненаденост, прво од тоа што немаат изразени религиозни чувства целава реакција им е неразбирлива. Второ, се извинија во рамките на можностите-жалиме што ви ги повредивме чувствата, ама не згрешивме, слобода на говор. Трето, во последниве неколку дена, цело време има дебати и интервјуа со муслимански интелектуалци, религиозни претставници, и на јавноста во Данска и е јасно дека дел од муслиманите во Данска сметаат дека цртежите се навредливи,но има такви и кои ги подржуваат. Има една конкретна организација која одигра огромна улога во правење на кризава -се вика Исламска Верска Заедница и нивниот главен Имам едно зборува на данска телевизија друго на арапска. Дански муслимани укажаа на фактот дека имамот Абу Лабан готов да заплаче изјавил на арапските телевизии дека на сред Копенхаген се палел Коранот. Врска нема, плус за такво нешто се оди во затвор
Со последниве случувања почнува да преовладува мислење дека цртежите се искористени како повод за различни каузи во различни земји.
Провери го и блогоt на Калина , од таму и линк до фотографии од протестите во Лондон

Anonymous said...

Група од млади муслимани кои го осудуваат насилството како реакција на цртежите, го искажуваат својот став преку веб-страна